Dat dan weer wel... | Ingrid de Bruijn

Met de column 'bloten voeten in het park' won Ingrid de Libelle columnwedstrijd 2010. Tineke Beishuizen vond deze column prachtig geschreven en een genot om te lezen..
 

Van huis uit ben ik een heel erg 'lief, aardig, spontaan, tikje verlegen en net meisje.' Let wel, van huis uit. In de loop der jaren ben ik gevormd tot de onaardige, kattige, stoere, grote bek hebbende bitch die ik nu ben. In het oog van veel mensen zit ik de hele dag witte wijn te drinken met mijn vriendinnen. Verwaarloos ik mijn kinderen, kook nooit een fatsoenlijke maaltijd en laat ik mijn man het huishouden doen. Daarbij komt dat ik nooit zijn overhemden strijk, nooit zijn koffer inpak als hij op reis gaat. En in de vijfentwintig jaar die we getrouwd zijn, heb ik nog nooit een ontbijt voor hem klaargemaakt. Wel ga ik altijd heel trouw met de kinderen naar zwemles, schaatsles, pianoles, hockeytraining, voetbaltraining en wedstrijdzwemmen. Bovendien sta ik elk weekend langs de lijn als ze moeten hockeyen of voetballen, dat dan weer wel.